باقلا در ميان حبوبات جايگاه مهمي دارد كه در بيش از 50 کشور جهان کشت مي‌شود و کشورهاي چين، اتيوپي و مصر بزرگترين توليدکننده اين محصول به شمار مي‌روند.
سالانه دو و نيم ميليون هکتار از اراضي کشاورزي جهان به كشت باقلا اختصاص مي بايد و بيش از 37 ميليون تن از اين محصول برداشت مي‌شود كه 60 درصد از ميزان توليد سهم كشورهاي آسيايي و حدود 30 درصد نيز سهم كشورهاي آفريقايي است.
ايران با توليد سالانه بيش از 46 هزار تن باقلا در سطح 36 هزار، مقام دوازدهم توليد اين محصول در جهان را دارد. البته كشورمان با برداشت 1278 کيلوگرم باقلا در هر هکتار، 500 كيلوگرم از ميانگين عملكرد جهاني کمتر است.
باقلا كه گياهي علفي و يكساله است، كشت بهاره و پاييزه دارد كه البته توليد بهاره آن وسيع‌تر است.
مناطق اصلي كشت اين محصول در ايران، استان‌هاي خوزستان، گلستان و مازندران است كه استان گلستان با برداشت بيش از 32 هزار تن در سال اولين توليد كننده اين محصول در كشور محسوب مي‌شود و از نظر سطح کشت بعد از استان مازندران مقام دوم را به خود اختصاص داده است.
باقلا براي تثبيت بيولوژيكي نيتروژن در خاك و در تناوب زراعي غلات به ويژه برنج قرار مي‌گيرد.
اين گياه كه ارتفاع آن حدود 100 سانتيمتر است، برگهاي متناوب و مركب داشته و گل‌هاي آن درشت و سفيد رنگ با لكه‌هاي سياه و بنفش است.
گل و شاخه گل‌دار، ميوه و تخم باقلا مصارف طبي دارند در كشورهاي جنوب شرقي و شرق آفريقا در سطح وسيعي جهت تغذيه انسان كشت مي‌شود و به عنوان يك منبع غذايي مطلوب از اين كشورها فراتر رفته و به اروپا و استراليا هم رسيده است.
نتايج مطالعات نشان مي‌دهد؛ 100 گرم باقلا حاوي 26 گرم پروتئين است و علاوه بر پروتئين، کلسيم و پتاسيم اين ماده غذايي نيز بالا است. به اين ترتيب که در هر 100 گرم از آن 100 ميلي‌گرم کلسيم و 100 ميلي گرم پتاسيم وجود دارد و مي‌تواند تا حد زيادي از ابتلا به پوکي استخوان جلوگيري کرده و به کنترل فشار خون بالا کمک کند.
منبع :http://isna.ir/
